هسته اصلی ساختمان سبز در دستیابی به همزیستی هماهنگ بین معماری و محیط زیست نهفته است. این امر مستلزم آن است که ما در هر جنبه‌ای از طراحی ساختمان، ساخت، استفاده و حتی تخریب، در مصرف منابع صرفه‌جویی کنیم، از محیط زیست محافظت کنیم، آلودگی را کاهش دهیم و تا حد امکان یک محیط زندگی و کار سالم و راحت ایجاد کنیم. در عمل، مفهوم ساختمان سبز در چندین جنبه کلیدی منعکس می‌شود: صرفه‌جویی در مصرف انرژی، صرفه‌جویی در مصرف آب، انتخاب و استفاده از مواد، کیفیت محیط داخلی و مدیریت چرخه عمر ساختمان‌ها. با استفاده از مواد عایق کارآمد، سیستم‌های مدیریت انرژی هوشمند، سیستم‌های جمع‌آوری و بازیافت آب باران و اولویت دادن به مواد تجدیدپذیر، ساختمان‌های سبز می‌توانند مصرف انرژی و تولید زباله را به میزان قابل توجهی کاهش دهند. 

     در عین حال، بر بهبود کیفیت هوای داخل ساختمان نیز تمرکز دارد تا اطمینان حاصل شود که سلامت ساکنان تحت تأثیر مواد مضر قرار نمی‌گیرد.