ساختمان‌های موقت، که به عنوان خانه‌های ساختمانی موقت نیز شناخته می‌شوند، به خانه‌هایی گفته می‌شود که برای تأمین نیازهای موقت تولید و زندگی ساخته شده‌اند. این ساختمان‌ها معمولاً دارای ویژگی‌های مدولار بودن، قابلیت جابجایی و نصب سریع هستند که آنها را برای سناریوهای مختلف مناسب می‌کند. در زیر برخی از سناریوهای اصلی استفاده از ساختمان‌های موقت آمده است:

اقامتگاه موقت: مناسب برای ساختمان‌های موقت کوچک که در طول رویدادهای بزرگ یا مواقع اضطراری ساخته می‌شوند. به دلیل انعطاف‌پذیری و راحتی آن، در سناریوهای مختلف اضطراری به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

عملیات تجاری: به دلیل تطبیق‌پذیری و انعطاف‌پذیری آن، کسب و کارهای بیشتری شروع به استفاده از آن برای عملیات تجاری می‌کنند. این نوع خانه می‌تواند اجاره محل و سرمایه‌گذاری نیروی انسانی را کاهش دهد، در عین حال امکان طراحی دکوراسیون شخصی‌سازی شده بر اساس ترجیحات مصرف‌کننده را نیز فراهم می‌کند و در نتیجه مشتریان بیشتری را برای آمدن و مصرف جذب می‌کند.

در حوزه کشاورزی، می‌توان از آن برای کاشت و پرورش گلخانه‌ای استفاده کرد.

دامپروری آبزی: در دامپروری آبزی، عمدتاً برای ساخت خانه گاو و سایر جنبه‌ها استفاده می‌شود.

در حوزه گردشگری، با توسعه گردشگری روستایی در سال‌های اخیر، جعبه‌های بسته‌بندی شده به عنوان شکلی نوین از مسکن، به تدریج وارد دیدگاه مردم شده است.

محل ساخت و ساز: فراهم کردن محل اقامت و فضای اداری برای کارکنان ساختمانی.

سرپناه اضطراری: فراهم کردن سرپناه موقت برای آسیب دیدگان از بلایای طبیعی یا شرایط اضطراری.

غرفه نمایشگاهی: به عنوان سالن نمایشگاه موقت یا میز خدمات برای نمایشگاه‌ها، بازارهای تجاری و سایر رویدادها عمل می‌کند.

امکانات آموزشی: در مناطقی که منابع آموزشی کافی ندارند، می‌توان به سرعت کلاس‌های درس موقت ساخت.

امکانات پزشکی: در مناطق دورافتاده یا آسیب‌دیده از بلایای طبیعی، می‌توان به سرعت درمانگاه‌ها یا بیمارستان‌های موقت را مستقر کرد.